Не е првпат Mercedes да има минато над милион километри, и тоа најчесто е во Европа, но, германските автомобили исто така се возат и експлоатираат и во САД. Дури и ако купите половен Mercedes, тоа не значи дека истиот ќе го возите малку. Напротив, генерацијата на W123 покажува дека тоа е модел направен да трае, да издржи и да му служи на сопственикот. А тој ја открива тајната не неуништивоста на овој „Германец“
Сопственикот на овој Mercedes-Benz 240 D се вика Пол Харман и живее во американската држава Џорџија. Неговиот автомобил е произведен во 1981 година, но Пол го купил во 1983 година како користено возило, а Мерцедесот тогаш имал изминати 40.000 милји на одометарот во тоа време, или околу 64.000 километри.
Работејќи во компанија за мобилни телефони, Пол имал работа која вклучувала многу возење, па неговиот автомобил почнал да акумулира многу милји. Под хаубата на овој Mercedes-Benz W123, произведен за американскиот пазар, се наоѓа атмосферски, четирицилиндричен, 2,4-литарски дизел мотор кој испорачува само 72 КС.
Структурно, тоа е исклучително едноставен мотор, а автомобилот е многу мрзлив во забрзувањето. Во отсуство на каква било турбина на која сме навикнати денес, таа од 0 до 100 km/h забрзува за 22 секунди. А максималната брзина достигна околу 143-145 km/h. Но, кога се работи за долговечност тоа се детали кои многу и не влијаат, ниту му пречат на оној што го поседува или управува автомобилот.
Неговиот мотор е ист уште откако е произведен, но на 376.000 милји или 600.000 км. имал голема ремонт. Ова се случи на крајот на 1980-тите. По таа поправка поминаа уште 1.250.000 км.
Се разбира, елементите на суспензијата и другите делови кои неизбежно се истрошија беа заменети, но Пол секогаш го опишуваше својот автомобил како апсолутно примерен во сигурност. Единствената голема работа на изгледот на автомобилот била направена во 1991 година, вели тој, кога возачкото седиште било естетски оштетено и сакајќи да се смени со ново седиште, тој решил да ја префарба каросеријата во истата фабричка боја и да постави гуми и нови заптивки низ целиот автомобил. Во тоа време, во 1991 година, автомобилот веќе помина 550.000 милји или речиси 900.000 километри.
Есента 2007 година, Пол Харман успеа да ја достигне ознаката од милион милји на својата километража, забележувајќи го моментот кога шесте цифри од 9 повторно се претворија во „000.000“. Тој потоа го изложил автомобилот во неговиот мал град, но неколку слики преживеале до ден-денес. Но, означувањето на тој број го документираа и претставниците на автоклубот на Mercedes-Benz во Северна Америка, како и историјата на автомобилот.
Во 2019 година, неговиот Mercedes беше поканет да се натпреварува на изложба на класични автомобили, а вкупната километража достигна 1.150.386 милји, оваа бројка, преведена во километри, значи 1.851.385 km!
Во меѓувреме, автомобилот е естетски освежен, станувајќи предмет на гордост за Пол и неговото семејство. Запрашан за тајната на долговечноста на неговиот Mercedes, тој рече дека не направил ништо посебно, освен една работа: го менувал маслото на секои 3.000 милји, или речиси 5.000 километри.
Отсекогаш бил убеден дека тајната на долговечноста на моторот лежи пред се во маслото кое се менувало со текот на времето.