Атмосферскиот воздух е сочинет од 78,084 проценти азот, додека останатиот дел од 20,946 проценти го сочинуваат кислорот и само мал дел од други гасови. Оттаму се поставува едно интересно прашање дали тие можат да влијаат на состојбата и на однесувањето на гумите? Ако им се верува вулканизерите, кои предлагаат пумпање со чист азот тогаш дефинитивно има влијание. Сепак, логиката покажува нешто сосема друго.
Застапниците за азот тврдат дека неговите молекули се поголеми и излегуваат низ гумата многу потешко. Теоретски тоа е точно, но практично целиот воздух, кој гумата го губи излегува меѓу внатрешните бандажи на гумата и работ на тркалата.
Послабото ширење при топлина е уште еден аргумент во корист на азотот, исто таака контрадикторен на логиката. Практично, коефициентот на проширување на волуменот е ист за речиси сите гасови.
Сувоста на азотот исто така се посочува како причина гумите да се пумпаат со азот. Сепак, едвај е пречка за контрола на влажноста на атмосферскиот воздух пред да се пумпа. Покрај тоа, гумите се многу повеќе штетни за надворешноста отколку за внатрешноста.
Во последниот обид да ги истакнат придобивките од азотот, приврзаниците тврдат, дека бил полесен од обичниот воздух, што се одразува на тежината на гумите и на динамиката. Влијанието, сепак, се мери со толку малку индикатори што нема смисол да се дискутира.
Следете не и на:
