Ако пред неколку години светлечко лого на автомобил изгледаше како шоу-ефект од тјунер сцена, денес тоа станува нов нормалност, особено кај електричните и премиум моделите. Производителите вложуваат огромни ресурси во светлосниот потпис на своите модели, а логото, кое некогаш беше само метална плочка на маската, полека се претвора во мал светлосен билборд.
Главната причина е проста – препознатливост. Дизајните на автомобилите стануваат сè послични поради аеродинамика, безбедносни норми и електрификација. Нема масивни решетки за ладење, нема големи отвори за воздух како кај старите бензинци.
За да се издвојат во мракот, брендовите го користат она што им е најсилен симбол – логото. Кога ќе помине автомобил ноќе со осветлено емблем на хауба или на багажник, идејата е да знаете кој бренд е, без да гледате значка одблизу.
Втората важна точка е регулативата. Долги години во Европа осветлените логоа беа практично забранети, затоа што се сметаше дека можат да ја збунат останатата сообраќајна сигнализација или возачите. Промена дојде со модерните правила за осветлување, кои под одредени услови дозволуваат директно осветлување на логото, но строго контролирано – без трепкање, без агресивни анимации, со ограничен интензитет и со истата боја како позиционите светла. Така официјално се отвори врата за трендот што производителите одамна го посакуваа.
Не се сите пазари исти. Во дел од Азија, особено во Кина, светлосните потписи се далеку поосмелени и пофутуристички. Таму светлината не е само функционален елемент, туку дел од статус, идентитет, па дури и личен стил. Разни локални и кинески брендови веќе имаат цели светлечки панели наместо класична маска, линии што трчаат преку целата ширина на автомобилот, па дури и логотипи што делуваат како мини екрани. Европа е многу поконзервативна – дозволени се статични логоа, дискретно осветлени, без „светлосно шоу“ на јавен пат.
Највидливи во овој тренд се премиум и електричните модели. Кај некои SUV и купеа, предната маска воопшто не е отворачка за воздух, туку голема декоративна површина на која се игра со графика, хром и светло. Логото во центар, околу него LED лента, па допoлнителни светлосни потписи околу фаровите. Кај електричните, ова има и симболика – кога нема звук на мотор, светлото станува „глас“ на автомобилот.
Интересно е што светлечките логоа не се само „тјунинг“ за фалење пред кафуле. Тие се дел од поширока стратегија. Брендовите знаат дека фотографиите на социјални мрежи, ноќните кадри и видеата се клучни за маркетинг. Автомобил што ноќе има препознатлива светлосна шема добива бесплатна реклама – секоја фотографија и стори што ќе се објави станува бонус маркетинг материјал. Затоа и дизајнот на логото и светлото се развива во ист пакет.
Разликата меѓу класично и светлечко лого е и во техничкиот дел. Мора да се издржат сите временски услови, перење под висок притисок, сол на пат, вибрации, а електрониката да не откаже по неколку зими. Во позадина стојат мали LED модули, внимателно распоредени за светлината да биде рамномерна, без „жешки точки“ и без отсјај што би ги заслепувал другите. Целиот систем е поврзан со контролниот модул за светла, за да работи синхронизирано со останатото осветлување.
Она што следи е уште поинтересно. Во концепт автомобилите веќе се гледа следната фаза – предни панели што во суштина се екрани, способни да прикажуваат различни мотиви, анимации и пораки, барем во контролирана средина. На пат тоа допрва ќе се регулира, но производителите јасно покажуваат каде одат работите: автомобилот како комуникациска платформа, што со светло може да „каже“ кога автономно кочи, кога пропушта пешак или кога е во режим на полнење.
На крај, светлечкото лого е само врвот на ледениот брег. Тоа е визуелен симбол на поширока промена: од автомобил како механичка машина кон автомобил како дигитален, комуникативен објект. За некого е кич, за друг е модерна естетика. Но едно е сигурно – во ноќниот сообраќај, ќе гледаме сè повеќе брендови што наместо само да поминуваат, сакаат и да светат, и да се паметат.
