„Ловењето“ на јагледор диоксид од воздухот не е ништо ниво, бидејќи човештвото имаше знаење и технологија да го стори тоа уште во 1950 година. Зошто не се прави тоа сега исто така е јасно бидејќи тоа е финансиски многу расипнички и бесмислено. Новото решение Direct air capture, кое е равиено кон крајот на 90-тите години на минатиот век, сега е под финансиски смисол, па е сосема близу до реализација.
Една од компаниите, кои ја испитуваат оваа технологија е Carbon Engineering (CE), која е финансиски поддржана од Бил Гејтс, BHP, Oxy Low Carbon ventures in Chevron Technology. Carbon Engineering сè уште е фабрика каде што не само што успеваа да го „уловат“ CO2 од воздухот туку можат и да го вратат назад во горивото што е многу важно.
Процесот наречен Air to fuels (воздух во горивото) или A2F, има три фази: во првата CO2 се пренесува во посебни во специјални садови од воздухот. Во следната фаза со електрилиза на водата се добива вородод и кислород, додека во последната фаза водородот и CO2 се синтетизираат во горивото.
Звучи идеално освен тоа што секогаш постои „ако“ и се однесува на изворот на електрична енергија потребна за електролизација на водата и водење на фабриката. Повеќе од 80% од електрична енергија на планетата и понатаму е од нафта, јаглен и гас. На пример, ако оваа електрична енергија е од обновливи извори, тогаш процесот е целосно чист без емисии и нуспроизводи. Дури ако во процесот се вклучени некои фосилни горива, лесно тој CO2 ќе може да се користи назад до одреден степен.
Според шефот на Carbon Engineering, Стив Олдам, горивата добиени преку овој процес се супериорни во однос на оние добиени на класичен начин. На пример, тие не само што согоруваат почисто и без сулфур, туку имаат и поголема калориска вредност од оние кои се извлечени од нафтата.
Тука, одново се поставува прашањето зошто веќе не се почне со користење? Одговорот е во трошоците и трошоците за производство на гориво на овој начин со оглед на тоа што сè уште е многу повисоко од нормалното. Сепак, Carbon Engineering очекува комерцијалната употреба да почне некаде за пет години.