Пред години и години, Серџо Маркионе зборуваше за потребата на автопроизводителите да создадат сојузи што ќе резултираат со создавање на шест глобални автомобилски супергрупи. Сè уште не сме таму, делумно затоа што Кина стана глобален играч, но не поминува ниту една недела без да се зборува за спојување.
Последното е она што ги вклучува Dongfeng и Changan, кинески производители на автомобили чие спојување би можело да ја создаде најголемата автомобилска групација во Кина.
Што се случи
Веста не се заснова на изјави на претставници на двата производители, туку на објавување на две речиси идентични изјави на Dongfeng Motor Group Company Limited и Changan Automobile. Еден вид copy/paste во кој ја читаме желбата на производителите да ги преструктуираат нивните организациски графикони, па дури и да ја допрат сопственоста, без да ги допираат државните стопанства.
Навистина, Dongfeng е директно контролиран од Пекинг преку Државната комисија за надзор и администрација на имотот (ЅАЅАС) на Државниот совет, преку која кинеската влада управува со многу компании. Во меѓувреме, Changan е во сопственост на мултинационалната CSGC, специјалист за автомобили, муниција и електроника.
Комуникација која изгледа речиси координирана одозгора и која покрена многу шпекулации, особено за можно спојување на хоризонтот. Ако тоа е случај, новата групација која произлегува од спојувањето на Dongfeng и Changan би можела да достигне околу 4,5 милиони продадени единици, со што ќе стане водечка кинеска автомобилска групација, надминувајќи ја BYD (4,27) во 2024 година.
Останува прашањето зошто. Аналитичарите велат дека спојувањето помеѓу Dongfeng и Changanе е во согласност со неодамнешните напори на SASAC за оптимизирање на државните претпријатија, намалување на внатрешната конкуренција и зголемување на специјализацијата во различни сектори. Автомобилите се еден од нив. Спојувањето секако би било важен чекор кон оптимизација, но не без предизвици, како што се преклопување на производите и конверзија на инвестиции.
Ова е причината зошто некои гласини не зборуваат за спојување, туку за сојуз, како онаа меѓу Renault и Nissan (иако веќе не изгледа толку солидно, особено по сè поверојатниот неуспех на договорот со Honda). На овој начин, двата кинески производители би размениле акции, би склучиле стратешки договори за истражување и развој, добавувачи и меѓународно проширување, притоа задржувајќи ја својата независност.
Следете не и на:
